Saltar ao contido

Gabriel Alonso

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaGabriel Alonso
Biografía
Nacemento9 de novembro de 1923 Editar o valor en Wikidata
Hondarribia, España Editar o valor en Wikidata
Morte19 de novembro de 1996 Editar o valor en Wikidata (73 anos)
Hondarribia, España Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónfutbolista, adestrador de fútbol Editar o valor en Wikidata
Período de actividade1939 Editar o valor en Wikidata -
Partido políticoComunión Tradicionalista Editar o valor en Wikidata
Nacionalidade deportivaEspaña Editar o valor en Wikidata
Deportefútbol Editar o valor en Wikidata
Posición de xogoDefensa Editar o valor en Wikidata
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Equipo Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1939–1942   Real Unión
1942–1946   Racing de Ferrol
1946–1951   Celta de Vigo 113(0)
1951–1954   Real Madrid CF 45(0)
1954–1956 Club Deportivo Málaga 49(0)
1954–1956 Málaga Club de Fútbol 49(0)
1956–1957   Rayo Vallecano 12(0)
  Selección nacional Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1949–1949   España
Participou en
1950Mundial de Fútbol Brasil 1950 Editar o valor en Wikidata

FIFA: 45454 Editar o valor en Wikidata

Gabriel Alonso Aristeaguirre, nado en Hondarribia (Guipúscoa) o 9 de novembro de 1923 e finado na mesma vila o 19 de novembro de 1996, foi un futbolista vasco que xogaba na demarcación de defensa.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Aínda que a gran parte da súa traxectoria futbolística transcorreu no Celta de Vigo e Real Madrid, tamén defendeu as cores do Real Unión de Irún e o Racing de Ferrol.

Gabriel Alonso chega ao Celta procedente de Ferrol na tempada 1946-47, a súa estancia en Vigo coincide cunha etapa de grande esplendor do equipo celeste, especialmente na tempada 1947-48 na que remata a Liga na cuarta posición e acada o subcampionato da Copa. Precisamente na final da mesma tivo que ocupar a posición de gardameta trala lesión de Simón e xa que non se permitia cambio naquela época. Nesta época Gabriel formou unha das mellores liñas medias de España, xunto con Leonardo e Miguel Muñoz.

Nesta época realiza a súa participación coa Selección española de fútbol máis importante, no Mundial de Fútbol Brasil 1950, España gaña por primeira vez a Inglaterra por 1-0 con gol de Zarra en Maracaná, rematando o combinado na cuarta posición.

Debido á difusión que lle deu o réxime ditatorial de Francisco Franco, o gol acadou unha gran sona, e Gabriel Alonso como iniciador da xogada contravindo as indicacións do adestrador encumbrado como futbolista.

Na tempada 1948/49 mete presión para fichar polo Real Madrid que estaba interesado nel, pero non conseguiría o traspaso ata dous anos despois, xunto con outro céltico, Sobrado.

No equipo madrileño asistiu á chegada de Alfredo Di Stéfano, aínda que non puido desfrutar da grande época de esplendor do equipo merengue puido participar na conquista dunha Liga na tempada 1853/54.

Tras tres anos na disciplina madridista é traspasado ao Málaga CF e ao cabo dun ano ao Rayo Vallecano, onde se retirará definitivamente.